Σπήλαιο πηγών Αγγίτη
file 2025
Σπήλαιο πηγών Αγγίτη (Μααράς): Το μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο της Ελλάδας
Πηγές Αγγίτη: Ένα ταξίδι περιήγησης στον περιβαλλοντικό τους χώρο μέσα από την κάμερά μας
Δείτε και τα παλαιότερα βίντεο
Εμπλουτίστε το ταξίδι σας, στο θέμα που σας ενδιαφέρει, με το φωτογραφικό μας υλικό.
✍️ Σας παραθέτουμε τα άρθρα από τις ιστοσελίδες ειδήσεων/ΜΜΕ και travel websites.
✍️ We show you online articles about our video from news/media websites and travel websites.
Πληροφορίες για το θέμα που παρακολουθήσατε
Το Σπήλαιο Αγγίτη, γνωστό και ως Μααράς, βρίσκεται στη
βορειοδυτική πλευρά της Δράμας, μόλις 25 χιλιόμετρα από την πόλη και κοντά στον
οικισμό Αγγίτης του Δήμου Προσοτσάνης. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποτάμιο
σπήλαιο στην Ελλάδα και ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη. Το συνολικό του
μήκος ξεπερνά τα 12 χιλιόμετρα, ενώ το τμήμα που είναι χαρτογραφημένο φτάνει
περίπου τα 12,5 χιλιόμετρα. Σήμερα, οι επισκέπτες μπορούν να γνωρίσουν από
κοντά 500 μέτρα του σπηλαίου, που είναι πλήρως αξιοποιημένα και προσβάσιμα.
Η μοναδικότητα του σπηλαίου έγκειται στο γεγονός ότι μέσα
από αυτό ρέει ο ποταμός Αγγίτης. Ο ποταμός κυλά στο δάπεδο, δημιουργώντας ένα
θέαμα που κόβει την ανάσα. Η έξοδός του μέσα από το βουνό είναι ιδιαίτερα
εντυπωσιακή, καθώς τα νερά του εμφανίζονται ξαφνικά, προσφέροντας μια εικόνα
απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς.
Ο εσωτερικός διάκοσμος του σπηλαίου είναι εξίσου
συναρπαστικός. Τεράστιοι σταλακτίτες, στοές και φυσικοί σχηματισμοί συνθέτουν
ένα σκηνικό που μοιάζει βγαλμένο από παραμύθι. Η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη
μυστήριο και δέος, καθώς το φως αντανακλάται στα νερά και δημιουργεί μοναδικές
σκιές στους τοίχους του σπηλαίου.
Τα νερά που καταλήγουν στον υπόγειο ποταμό προέρχονται από
διάφορες περιοχές, μεταξύ των οποίων και το λεκανοπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου.
Το τμήμα του σπηλαίου που έχει εξερευνηθεί φτάνει τα 7.800 μέτρα, ενώ συνολικά
οι στοές του αγγίζουν τα 10.200 μέτρα. Με αυτά τα μεγέθη, το Σπήλαιο Αγγίτη
κατατάσσεται πρώτο στην Ελλάδα σε μήκος, ενώ σε συνολική έκταση είναι δεύτερο,
μετά το διάσημο Σπήλαιο Δυρού στη Μάνη.
Η ιστορία του σπηλαίου χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ένα
μικρό τμήμα της εξόδου του ποταμού ήταν γνωστό ήδη από την αρχαιότητα. Αυτό
μαρτυρούν τα πολυάριθμα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στην περιοχή, καθώς
και ο εντυπωσιακός χαυλιόδοντας μαμούθ, ο οποίος φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό
Μουσείο Δράμας. Η παρουσία του μαρτυρά πως η περιοχή φιλοξενούσε πανάρχαια
πανίδα, σε εποχές που η μορφολογία της ήταν εντελώς διαφορετική.
Αλλά και η ονομασία «Μααράς» έχει τη δική της ξεχωριστή
ιστορία. Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, προέρχεται από την αραβική γλώσσα και
σημαίνει «μικρό σπήλαιο». Άλλοι υποστηρίζουν πως προέρχεται από τα εβραϊκά και
σημαίνει «νερό που αναβλύζει από το βουνό». Και οι δύο εκδοχές συνδέονται άμεσα
με τον χαρακτήρα του σπηλαίου, που είναι γεμάτο νερά και μυστήριο.
Το Σπήλαιο Αγγίτη δεν ξεχωρίζει μόνο για τη γεωμορφολογία
του, αλλά και για τη σπάνια πανίδα που φιλοξενεί. Στα νερά του έχουν βρεθεί
μοναδικά είδη ψαριών, όπως η μπριάνα και το τυλινάρι, σε βάθη που ξεπερνούν τα
6.500 μέτρα. Ένα ακόμη εντυπωσιακό εύρημα είναι η παρουσία της ημιδιάφανης
πετροκαραβίδας, ενός σπάνιου καρκινοειδούς που ζει σε βάθος 7.100 μέτρων. Έχουν
αναφερθεί μάλιστα και παρατηρήσεις διάφανων ψαριών, γεγονός που δείχνει πόσο
ξεχωριστό είναι αυτό το υπόγειο οικοσύστημα.
Το σπήλαιο βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, καθώς είναι
εύκολα προσβάσιμο από τη Δράμα, την Καβάλα αλλά και τη Θεσσαλονίκη. Η
αξιοποίησή του ξεκίνησε το 2001, όταν οργανώθηκε ώστε να δέχεται επισκέπτες με
ασφάλεια και να τους προσφέρει μια μοναδική εμπειρία γνωριμίας με τον υπόγειο
κόσμο του. Έτσι, κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες, Έλληνες και ξένοι, έχουν την
ευκαιρία να περπατήσουν στο εσωτερικό του και να θαυμάσουν από κοντά αυτό το
θαύμα της φύσης.
Συνοψίζοντας, το Σπήλαιο Αγγίτη ή Μααράς δεν είναι απλά το
μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο της Ελλάδας. Είναι ένα φυσικό μνημείο που συνδυάζει
γεωλογική, ιστορική και βιολογική αξία. Ένας τόπος όπου η φύση, η ιστορία και
το μυστήριο συναντιούνται, χαρίζοντας στον επισκέπτη μια εμπειρία που μένει
αξέχαστη.